στον ίδιο χώρο, όπου στις 24 Ιουνίου 1826 η Συνέλευση όλων των παροικούντων προσφύγων Ελλήνων αποφάσισε να ονομάσει τη νέα πόλη, που γεννήθηκε, μέσα στις φλόγες της Επανάστασης, «ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ» και έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Συμβολικά βρισκόμαστε στον προαύλιο χώρο του Μητροπολιτικού μας Ναού, όπου, στις 24 Ιουνίου 1826, οι Δημογέροντες και άγιοι πρόγονοί μας εξωνόμασαν διά στόματος του Λουκά Ράλη και βάπτισαν την πόλη μας «Ερμούπολη» και την κατέστησαν σημείο αναφοράς του πολιτισμού, της τέχνης, της μουσικής, της πίστεως, των γραμμάτων και των τεχνών της νεότερης Ελλάδος.

Επειδή σήμερα, καθώς πληροφορούμαι, με την κυοφορούμενη νέα διοικητική μεταρύθμιση, ενδέχεται η Σύρος εντέλει να γίνει ένας Δήμος, ο οποίος θα πρέπει να λάβει και ένα όνομα, υπάρχουν σκέψεις και προτάσεις ο Δήμος αυτός να μην περιλαμβάνει στην νέα του επωνυμία την λέξη «Ερμουπόλεως» ή «Ερμούπολης», έχω ετοιμάσει μία επιστολή, όχι παρεμβατική αλλά παρακλητική, προς την αρμόδια Επιστημονικη Επιτροπή του Υπουργείου Εσωτερικών, η οποία επεξεργάζεται το θέμα αυτό, στην οποία εξηγώ, υπείκων στη φωνή της συνειδήσεως μου, ως επίσκοπος, αλλά υπείκων και στις φωνές των ιερών μνημών αυτών των αγίων προγόνων μας, των πρώτων οικιστών της πόλεώς μας, για ποιούς λόγους θα πρέπει οπωσδήποτε στην ονομασία του νέου Δήμου να υπάρχει η λέξη «Ερμουπόλεως» ή «Ερμούπολης» ή όπως εκείνοι νομίζουν ότι θα πρέπει να το καταγράψουν.

Σε κάθε άλλη περίπτωση θεωρώ ότι θα πρέπει να πάμε να αποψιλώσουμε από το αέτωμα του Παρθενώνα των Δημαρχείων της Ελλάδας, του Δημαρχείου της πόλεώς μας, την αφιερωματική επιγραφή «Ερμού Δήμος ταδ’ είσατο....»

Το υπογράφω, λοιπόν, εδώ στον ίδιο χώρο, όπως ΄το ίδιο έπραξαν τότε και εκείνοι πριν 184 χρόνια, και ο Θεός βοηθός!»



Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως
Ερμούπολη, 1 Μαρτίου 2010