Η Ελλάς προσέρχεται στην Ευρώπη με τη βεβαιότητα ότι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης εμπεδώνεται για όλα τα μέρη η εθνική ανεξαρτησία, κατοχυρώνονται οι δημοκρατικές ελευθερίες, επιτυγχάνεται η οικονομική ανάπτυξη και γίνεται με τη συνεργασία όλων κοινός καρπός η κοινωνική και οικονομική πρόοδος».
Ως Ελλην και Ευρωπαίος πολίτης, τις μέρες αυτές, που δοκιμάζεται η πατρίδα μου και απειλείται το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεώρησα σκόπιμο να Σας υπενθυμίσω το παραπάνω απόσπασμα από το λόγο, που εκφώνησε ο μεγάλος Έλληνας και Ευρωπαίος ηγέτης Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 28 Μαίου 1978, ημέρα υπογραφής της συνθήκης «περί προσχωρήσεως της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, στο οποίο καταγράφονται τα οράματα και ελπίδες των λαών από την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση…
Σήμερα, 32 χρόνια μετά, διαπιστώνουμε πόσο διαψεύστηκαν οι ελπίδες, πόσο ατόνησαν τα οράματα, πόσο μεταλλάχθηκε ο ρόλος ενός Οργανισμού, που φιλοδόξησε- και πιστεύω ακόμα φιλοδοξεί- να δώσει στην Ευρώπη και τον κόσμο μια νέα πνοή….
Αυτή, όμως, η νέα πνοή, Κυρία Καγγελάριε, δεν έρχεται με το να κατηγορείται συλλήβδην ο Ελληνικός Λαός για όσα σφάλματα ή παραλείψεις έκανε μιά μειοψηφία πολιτών ή πολιτικών.
Αυτή η νέα πνοή δεν έρχεται με δηλώσεις και εκδηλώσεις που προσβάλλουν το φιλότιμο και θίγουν την ιστορία ενός Λαού, που θεμελίωσε την Ευρωπαϊκή ιδέα και από τη «χρυσή πύλη» της χώρας του οποίου, τη Μακεδονία, εισήλθε ο Χριστιανισμός στην Ευρώπη.
Ειλικρινά, θα περιμέναμε διαφορετική αντιμετώπιση από τους απογόνους εκείνων των έξοχων ελληνιστών και φιλελλήνων, που μελέτησαν σε βάθος τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, πολέμησαν δίπλα στον εξεγερμένο το 1821 Ελληνικό Λαό, μπόλιασαν την τέχνη τους με την αρχαιοελληνική καλλιτεχνική παράδοση και έδωσαν τον πρώτο Ανώτατο Άρχοντα στο αναγεννημένο Νεοελληνικό Κράτος.
Οι γενικεύσεις πάντοτε είναι επικίνδυνες... Γι’ αυτό «δεν χρειάζεται να προστεθεί εδώ πόσα χρωστάει η αρχαιογνωσία μας σε κορυφαίους Γερμανούς ελληνιστές για να συμφωνήσουμε πόσο άδικο και ανιστόρητο είναι το τσουβάλιασμα λαών ή χωρών κάτω από απόλυτους και αφοριστικούς χαρακτηρισμούς («οι ανθέλληνες Γερμαναράδες», «οι Ελληνες τεμπελχανάδες»)», όπως έγραψε ο Παντελής Μπουκάλας στην «Καθημερινή» της 25.03.2010…
Δεν αποποιούμαστε τις ευθύνες μας ως χώρα και ως πολίτες για τη σημερινή κατάσταση... Η Ελλάδα ανέκαθεν ήταν μια χώρα μικρή και φτωχή, με μόνιμο σύντροφο τη φτώχεια, όπως είχε διαπιστώσει αιώνες πριν ο Ηρόδοτος.
Το μόνο που ζητάμε και περιμένουμε δεν είναι τόσο η ενεργοποίηση του περίφημου μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας, αλλά κυρίως η ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, στην αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης, που ευχόμαστε να αποτελέσει δίδαγμα και εφαλτήριο για την Ευρώπη που όλοι θέλουμε και ονειρευόμαστε.....
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
