Σε μια μαγευτική περιοχή της Άνδρου, ανάμεσα στον ουρανό και στη γη, με θέα το απέραντο γαλάζιο του Αρχιπελάγους, βρίσκεται η Ιερά Μονή της Παναγίας των Τρομαρχίων, όπου φιλοξενείται μία από τις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, για παιδιά από την Άνδρο, αγόρια και κορίτσια, ηλικίας από 12 έως 15 ετών.
Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας κ. Δωροθέου Β’, επισκεφθήκαμε και διακονήσαμε την δεύτερη κατασκηνωτική εβδομάδα αρρένων, από τις τέσσερις κατασκηνωτικές περιόδους, η οποία άρχισε την Τετάρτη 10 Ιουλίου και θα λήξει την Τρίτη 16 Ιουλίου το απόγευμα. Οι εμπειρίες μοναδικές, οι στιγμές ανεπανάληπτες, σύνθημα της παρέας «όλοι για έναν και ένας για όλους».
Μετά το πρωινό ακολουθούσε η προσευχή στο καθολικό του Μοναστηριού, στην συνέχεια ορίζονταν αρμοδιότητες και υπευθυνότητες, καθαριότητα, σκούπισμα, πλύσιμο… Ο Αιδεσιμ. π. Ιάκωβος Στεφάνου, η καρδιά της Κατασκήνωσης, καταφθάνει καθημερινά στις 9 π.μ. και ξεκινά το ταξίδι στην γνώση και στην ψυχαγωγία. Σημαντικοί σταθμοί μας που ξεναγηθήκαμε ήταν η Ιερά Μονή Παναχράντου, με την μυροβλήζουσα κάρα του Αγίου Παντελεήμονος. Ο Γέροντας Ηγούμενος Ευδόκιμος μαζί με τους Πατέρες της Μονής, Ιερομονάχους Αέτιο και Φιλάρετο μας περιμένουν στην είσοδο του Μοναστηριού. Μας συνοδεύουν στο καθολικό και μας ξεναγούν στην μακραίωνη ιστορία του Μοναστηριού. Ο γέροντας έχει μεριμνήσει για ένα πλούσιο μεσημεριανό γεύμα και δωράκια-ευλογίες σε όλα τα παιδιά από την αποχώρησή μας.
Στο Ιερό Βυζαντινό Ναό των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, που λειτουργεί και ως Μουσείο, θαυμάσαμε τις υπέροχες βυζαντινές εικόνες και τα άμφια. Στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Χώρα της Άνδρου, επισκεφθήκαμε την έκθεση Βυζαντινών Εικόνων με θέμα: "ιστορώντας την υπέρβαση, από την παράδοση του Βυζαντίου στην νεώτερη τέχνη". Μείναμε εκστατικοί από την ομορφιά των έργων.
Επόμενος σταθμός μας το Ναυτικό Μουσείο, με μακέτες πλοίων, από Ανδριώτες εφοπλιστές στην πλατεία του «Αφανή Ναύτη». Στο Επισκοπείο της Άνδρου μας περίμεναν γλυκά και αναψυκτικά και στην Αστυνομία μας μίλησαν για τους κανόνες οδικής ασφάλειας.
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Παλαιοπόλεως θαυμάσαμε τα εκθέματα της περιοχής και στην πισίνα του ξενοδοχείου «Holiday Inn» κάναμε διαγωνισμό καλύτερης βουτιάς. Κάθε μέρα μετά από το μεσημεριανό γεύμα, επιστρέφαμε στην Κατασκήνωσή μας και το απόγευμα γεμάτοι από ενέργεια τρέχαμε στο γήπεδο της περιοχής. Μπάσκετ, ποδόσφαιρο, φωνές, γέλια…
Το βραδάκι, μας έβρισκε στο μοναστηράκι μας. Δείπνο, συζητήσεις, αγιογραφικές ιστορίες, συζητήσεις, σχολιασμοί, απολογισμός της ημέρας. Το βράδυ μας τελείωνε με το «Απόδειπνο». Τελευταίοι σταματούν το τραγούδι τους τα τζιτζίκια… Τα φώτα σβήνουν και τα τρεμουλιαστά κεράκια στα καντήλια θα συντροφεύσουν για άλλη μια βραδιά το ολομόναχο φεγγάρι.
Το Σάββατο, της επιστροφής μου, ξημέρωσε.... Κάτω από τον παχύ ίσκιο του πλατάνου που όλες αυτές τις μέρες άκουγε τις ιστορίες και τις φωνές μας, δώσαμε υπόσχεση να ανταμώσουμε ξανά το επόμενο καλοκαίρι στην αγκαλιά της Παναγιάς μας, στα Τρομάρχια. Τα μάτια μας είχαν κοκκινίσει λίγο… Δεν ξέρω αν ήταν από τον ήλιο ή από την συγκίνηση. Ο Διάκονος Νικόλαος Γαβαλάς παραλαμβάνει τα κλειδιά για τις υπόλοιπες ημέρες…
