PDF

Ειναι διαχρονική πίστη της Εκκλησίας ότι τα σώματα των ομολογητών και των μαρτύρων θαυματουργούν και αναδίδουν μια ευχάριστη «ευωδία πνευματική».

Στο μαρτύριο του ιερού Πολυκάρπου, αναφέρεται ότι, όταν παρεδόθη στην πυρά το σώμα του μάρτυρος, «αισθανθήκαμε τόση ευωδία, σαν από λιβάνι ή κάποιο ἀλλο πολύτιμο άρωμα» (παραγρ. 15).

            Από τον τρίτο αιώνα, ο μαρτυρικός τάφος, όπως μαρτυρείται στις ιερές Κατακόμβες, γίνεται κέντρο λειτουργικής ζωής, τόπος προσευχής, «ασφαλές καταφύγιο και παρηγοριά από τα κακά, που μας πλήττουν», κατά τον ιερό Χρυσόστομο (MG, 50,595).

            Ο Μέγας Βασίλειος γράφει ότι «όποιος αγγίζει οστά μάρτυρος μεταλαμβάνει της αγιαστικής χάριτος, που βρίσκεται σ’ αυτά» (MG, 30,112).

            Το ίδιο διδάσκει και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, μιλώντας για τους μάρτυρες «των οποίων και τα σώματα ακόμη έχουν ίση δύναμη, όση και οι άγιες ψυχές τους..» (MG, 35,589).

            Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μάλιστα, τονίζει ότι «όχι μόνο τα οστά των μαρτύρων, αλλά και οι τάφοι και οι λάρνακες αυτών πολλήν ευλογία αναβλύζουν» (MG, 50,617) και προσθέτει ότι «κάθε χριστιανική πολιτεία, που έχει λείψανα των αγίων, έχει κάστρα και τείχη γύρω της» (MG, 49,393).

            Ο Μ. Βασίλειος τονίζει ότι τα άγια λείψανα αγιάζουν και τον τόπο, όπου εναπόκεινται, αγιάζουν και όσους κατοικούν σ’ αυτόν, ἐνῶ ο ιερός Χρυσόστομος  μακαρίζει την Αντιόχεια, διότι τειχίζεται διά των ιερών λειψάνων του Αγίου Ιγνατίου, στον δέ λόγο του προς την  ἁγία Μάρτυρα Δροσίδα αναφέρει ότι «όσα ουκ ισχύει πλούτος και χρυσίον, τοσαύτα ισχύει μαρτύρων λείψανα. Χρυσίον μεν γαρ ούτε νόσον απήλασε πώποτε, ούτε θάνατον εφυγάδευσε, μαρτύρων δε οστά αμφότερα ταύτα ειργάσατο», ενώ την ιδια εποχή ο Ιουλιανός τα χαρακτηρίζουν «μίασμα και μύσος»!

         Σε όσους, παλαιούς και συγκαιρινούς, σκανδαλίζονται για την προς τα ιερά Λείψανα αποδιδόμενη τιμή, δίνει την απάντηση ο Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης: «αν σκανδαλίζεσαι με τη σκόνη των μαρτυρικών σωμάτων, που εμείς τιμούμε, ρώτησε όσους βρήκαν θεραπεία απ` αυτά και μάθε πόσα πάθη και πόσες αρρώστιες γιατρεύουν! Και τότε όχι μόνο δεν θα κοροϊδεύεις, αλλά και θα θαυμάσεις και θα ζηλέψεις!».

       Βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι κατά τη διάρκεια της ιστορίας δεν σημειώθηκαν παρανοήσεις, υπερβολές και καταχρήσεις, που  σπίλωναν την εικόνα της Εκκλησίας και έδιναν αφορμή για ποικίλες αντιδράσεις και όχι πάντα αβάσιμες κατηγορίες, με αποτέλεσμα οι Χριστιανοί να γίνονται  «θέατρον εν τοις έθνεσι»...

          Τέτοια φαινόμενα, όμως, δεν απηχούν τη διδασκαλία της Εκκλησίας, ούτε και εμπόδισαν ή εμποδίζουν τους πιστούς να απονείμουν στα τίμια λείψανα την οφειλόμενη τιμητική προσκύνηση.

      Αυτό αποδεικνύει και το πάνδημο, το Πανελλήνιο προσκύνημα των ιερών Λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, που, ως μη όφειλε και ως να μην υπήρχαν άλλα σοβαρώτερα θέματα να απασχολούν το λαό μας, προκάλεσε κύκλο συζητήσεων και τοποθετήσεων.

    Δυστυχώς, και παρά τα όσα λέγονται και διατυμπανίζονται, χρειάζεται ακόμα να διανύσουμε πολύ δρόμο, μέχρι να αναγνωρίσουμε στους άλλους το δικαίωμα να εκδηλώνουν την πίστη τους, χωρίς να τους προσβάλλουμε ή να τους οικτίρουμε ή και να τους υποδεικνύουμε το κατά την άποψή μας σωστό...

    Εκείνο που σήμερα προέχει και εξακολουθεί να είναι ζητούμενο, είναι η ψυχική ομόνοια και η σύμπνοια του σταυρωμένου λαού μας!

    Του θίξαμε την αξιοπρέπεια, του προσβάλλαμε το φιλότιμο, του στερήσαμε το όνειρο....

  Ας μην επιτρέψουμε στις ιδεοληψίες μας να του γκρεμίσουν και κάθε ιερό και όσιο της παράδοσής του, που ακόμα τον κρατάει ζωντανό!  

    Και, επιτέλους, αν δεν μπορούμε να γιατρέψουμε τον πόνο και τη φτώχεια του, ας του επιτρέψουμε, τουλάχιστον, να ψάξει να βρει την παρηγοριά του ο καθένας, όπου μπορεί και όπως αναπαύεται... 

† Ο  ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄

(Εφημερίδα “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ”, ΣΑΒΒΑΤΟ,  23 Μαῒου 2015)

Εμφανίσεις: 3325